Ölüme kötü diyenlere soruyorum,
Neresi kötü sizce ölümün, neresi,
Şapkamı önüme alıp ta düşünüyorum,
Her gündüzün yok mudur bir gecesi…

Kaç kere öldünüz de, ölümü biliyorsunuz
Belki de, insanın en rahat olduğu yer mezar.
Siz dünya nimetlerini çok seviyorsunuz,
Ölmeyen bir canlıyı hangi kitap yazar…

Ölüm dertleri bitirir, insanı rahatlatır,
Belki cennete bile gidersin, iyi biriysen,
Zamanın gelince Azrail sormaz ki hatır,
Ölüm bile koymaz sana hiç sevilmediysen…

Ölümü ölen bilir, gülmeyi de gülen,
Dostum, yarim var diye, övünme sakın.
Anan, kardaşın olur, ölsen de sana üzülen,
Ölüm kaşla göz arasında, belki daha da yakın…


Ölümle bir defa ölürsün, acılarla her gün,
Ben yaşamaktan bıktım artık, gelsin ölüm,
Zaten edilmişim ben yalnızlığa sürgün,
Beni ecel öldürmedi, sen öldürdün be gülüm…

Adını anmamak için, yemin olsun ölürüm,
Gönlüm aktı bir güzele, şimdi yaşamam gerek.
Seni perişan görürsem, yine ben üzülürüm,
Sende uzaktan seyredersin ,için için ah çekerek…