Ne çok ayrılık var heybemde
Yol arkadaşım oldular
Sorgusuzdu gelişleri
Gitmelere benziyorlardı
Hakikatli, can acıtan

Soba yakılacak günler
Geride kaldıysa da
Yeniden
Kurum bağlamadan
Temizlenmeli baca
Kuş yuvalarını bozmadan

Ne diyordum?
Apansızlığı kilitliyorlar üzerime
Hani şu ayrılıklarım
Hani heybe dolusu
Hani yoldaşım olanlar
Demirliyorum içime
Kıpırdamadan öylece
Bekliyorum

Şu tarla ne büyük
Sürülmeli toprağı
Dermansızlığa
Tahammülsüzlüğe vakti yok
Hemen sürülmeli
Yorgunum desem,
Uzansam boşluğuma
Sönsem öylece

Başucumda bekliyorlar geceleyin
Hani şu ayrılıklarım
Hani heybe dolusu
Hani yoldaşım olanlar
Işık çalıyorlar karşı mahalleden
Gözlerime geçit vermiyorlar
Oturup dinleyecekmişim
Hüzünlü mırıltılarını
Ne çaresizce
Nasıl da zavallı bir hal bu

Yumurtalar istiflenmeli
Kiler de nicedir temizlenmeyi bekliyor
Başlamalı yeni gün
Uyanmalı solan gülümseyişim
İkimiz birden tutarsak
Taşıyabiliriz de belki
Hani şu heybe dolusu
Hani yoldaşım olan ayrılıkları
Ellerimiz
Üşüse de olur...