Doğruda yapabilirim yanlışta, kimseye hesap vermem,
Boyumun ölçüsünü aldım aşktan, artık sevmem.
Bana hesap soracak insan, doğmadı anasından,
Ne zaman kurtulurum Ya Rab, bahtımın karasından.


Anlamıyorum bir türlü, insan bu kadar çok sever mi?
Beş kuruşluk bir insan için, kahrolduğuna değer mi?
Madem sevdin deli gönül, sevdiğin gibi sevildin mi?
Yazık değil mi canına, boş ver gitsin delirdin mi.?


Aklına koymuş bir kere artık geri dönmez kalbim,
Bu kadar derdi verdiyse, sabrını da verir Rabbim.
Pişman olup ta bir gün, çıkıp geri gelip dönse,
İnan o da affetmezdi, çektiklerini bir görse..

Kurşun yemişten beterdim, aldığımda haberini,
Bu kadar da hakkın yoktu, sen mi yazdın kaderimi,
Ocağımı yıktın ama, bu ocak yine tütecek,
Güvendiğin koca dağlar, bir çığ gibi tükenecek.

Sana güvenip aldanmış, boşa tutmuşum elinden,
Dünyamı yıktın kaç kere, ne istedin kaderimden.
Artık benim düşmanımdır, yağmurlu geçen nisanlar,
Benim neler çektiğimi bilebilir mi insanlar….