Dün gece...
Bir tutuşma, bir tutulma oldu..
Duydun mu ? Gördün mü ? Bilmiyorum..
Evet,
Ben belki onca zaman sonra ilk kez..
Yani,
Tıpkı senin gibi...
Tutuldum...
Ve tutuştu kalbim..

Kim bilirdi birgün tekrar sevecegimi...
Kim bilebilirdi iki kelamın aklımı bi anda,
böyle karıştırıp, böyle bulandıracağını..

Duymadım bile bir kez sesini mesela..
Canım değişini birde senin sesinin tınısından duymak isterdim..
Ve bakmadım hiç gözlerine,
Bakamadım..
Görmedim bana bakarken parlıyorlar mı..
Bakışların mesela,
odaklanıyorlar mı gözlerime..
Bilmiyorum..

Ne yaklaşsmaya cesaretim var sana..
Ne de mecalim var senden uzak durmaya..
ÇARESIZLIK buymus demek..
Gidememek, ve kalamamak..
Kendi içinde hapsolmak..
Böyle oluyormus meğer..

Bilemessin ne kadar isterdim..
Ayni kaderin iki baş rolü olabilmeyi..
Doldursam adının harflerini dualarımın her hecesine..
ben desem ki
"Rabbim en iyi amelim o olsun"
Sende bir amin desen..