çok zaman oldu
huzurun sessizlikten kaçışı
ve arkanda bıraktığın ceset
kendi mezarını bulamıyacak kadar yorgun

sorular yatağımda
cevaplar sende iken
gündüzün geceye devrilmesini
kaldıramıyabilirim

içim bitmez bir yol
dışım kısa metraj film
gerçeği isterseniz
bir yere varamıyacağım
izlerken oturup ağlayacağım
belki de
de
ne anlamı var diye iç çekeceğim
özgür bırakacağım şiirleri
diz/e diz/e dövünmeyeceğim
gövdemi sereceğim güneş’e
boşallttığım gövdemi
iki parmak ucu kadar
yaklaşamıyacağım gerçeğe
gelecek despotlaştıkça
geçmişe de söveceğim en afillisinden
yağmura kaçacak ruhum
arındıkça tekrar kirleneceğim
harfler örselerken sayfamı
kalemden uzaklaşacağım
tırnaklarımla kazırken toprağı
ağzımla tutacağım karanfilleri

karanfil
çıplak bir omuz iken
an gelip çekip gidecek
ıssız ovamdan

biraz da sen anlat
dinleyisim var
sen gibi
ben gibi
gibi gibi...