Değerli şair insan bir karmaşa,hele anlaymayanlar,anlamak istemeyenler için dipsiz kuyu misali çözümsüzlük sembolüdür aynı zamanda her haliyle;ruh ve beden.
Bir tek sözü anlaşılsın diye,bir bakışı çözülsün,duruşundaki mana deşifre olsun diye binlerce kelime harcanır,yine de karşısında halinden anlamayan,içini göremeyen gözler var ise karanlıktan ve suskunluktan başka bir şey duyamaz kör bakışlar ,sağır kulaklar.
Fail ve fiil arasındaki münasebet,insanın düşünce ve eylemleri arasındaki bağ gibi değil mi?
"Yapanda mı kabahat yaptıranda mı?" ne çok düşünmüştüm bir zamanlar.
oysa ben bir bütünü parçalara ayırıp,bütünlükle yaptığı eylemi tek bir parçaya yüklemeye çalıştığımı ve neticede düşüncenin karanlık dehlizlerinde sağa sola savrulduğumu görünce asıl failin "insan" olduğuna karar verdim ve diğer suçluları serbest bıraktım.
Kenarlarını ısırmadan.
Kurtulmak için mesuliyetten ya şeytana yükleriz günahlarımızı ya Tanrı'ya.
Oysa şeytanın aklına gelmeyecek sır perdesinin ardında büyütüp beslediğimiz ne kötü yanlarımız var.
Kendimizden bile saklamaya çalıştığımız.
Fakat her insan halini anlayacak,acısını,sevincini,içinden geçenleri ve ruhunun şifrelerini çözecek bir "dost" arar yeryüzünde.
bakışıyla yaralarını tedavi edecek,acılarını sözleriyle hafifletecek,sevgisini paylaşıp çoğaltacak,ve ağladığında başını omzuna yaslayabilecek bir başka insan.
Bir başka dünyadan ,öyküden artakalan.
Saklayan,sır tutan,önemseyen.
Değer veren.
Selam ve saygı ile.....