6
Yorum
15
Beğeni
5,0
Puan
2540
Okunma

Oturdum kıyıya, o birlikte ayak dayadığımız kayalara,
seyre daldım mavilikleri..
Düşündüm durdum
İlk önce maviyi...
Yeryüzünü ve gökyüzünü
Sonra insanları..
Bir bir gözümün önünden geçti herşey
Kayalara vurdukça dalgalar
dalga dalga gelen zorlukları
göğüs geren yoldaşları
Direnenleri,düşenleri
yaşayanları,ölenleri
ve...
çekip gidenleri,
Alçalan ve köpüren suları
Nasıl da benziyordu bugüne düne
Fırtınayı duyumsadım
sığınacak yer aradı gözlerim
Fırtınayla dövüşenleri gördüm
kayalara uzattım elimi, tutundum
Gösterilen limanlara bakmadım
Yanaşan teknelerde mutlu insanlar
ayakları ıslak, pabuçları çamur
Selam bile vermeden geçip gittiler
belli ki aceleydi işleri..
Döndüm toprağa..
Uğruna feda olanları
Faili meçhule gidenleri
Sevdaları, teorileri, pratikleri
Bi kenarda sessiz açan çiçeği,
Ölen çocukları
Ağlayan anaları
İşsiz perişan babaları
Yoksullukları
ve başkasının vicdanına çarpmayan çığlıkları,
Annesi elinden tutmuş
spastik çocuğunun, hava alacaklar..
Yağmur yağıyor,
oysa biraz önce güneşliydi yollar
Yolları, yolcuları
Tozu-dumanı,naraları,palavraları
Bıraktıklarımızı-unuttuklarımızı
Sonra bir kenara atıklarımızı
siyahı, beyazı,
Bu topraklar da ne çok savaş
ne çok korku, ne çok zalim dolaştı durdu.
Kin, nefret, öfke ve acıyı yaşadık
hep beraber, bıçak sırtında kalleşliğin
Sonra kardeşliği...
Denizi, güneşi, kızıl dereyi
Sıcacık dostluğu, Mahir’i düşündüm
Gülümseyen yüzünü,yarasını
dört yaşındaki Barış’ı
gördüm..
Çiçek çiçek öldüm.
Hasan Karaşahin
5.0
100% (17)