42
Yorum
51
Beğeni
5,0
Puan
4458
Okunma


ahh hewal
hangi yaranı sarayım
hangi acına katlanayım
tanrıların cirit attığı coğrafyada
tanrı adına ölüm emirleri veriyor
ölüm tacirleri..
saatli maarif takvim yapraklarından
eksilirken ömrümüz,
yeni bir güne gülümserken ömrümüzün tomurcukları
şengalde, kobanede, gazzede
ışıd(ğ)ın cellatları
çöle savurmakta gözlerimizi..
bir bebek su-sar kapaklanır,
bir anne eteğine vura vura yol alır..
dünya seyirciyken trajediye
düş kadar masum bir bebek ölürken,
yiten insanlıktır..!
ahh hewal..
licede topladığın kemiklerden,
gözyaşından analarımızın
’İki damla çığlık, bir yudum keder’den
dudaklarındaki kandan babaların,
acılar anıtı yarattın unutulmasın diye..
oysa zulmün uşakları yine bastı tetiğe..!
nar kokulu bir yaşam düşlerken biz
kan kokulu günlerden geçmekteyiz
halk vartoda direnirken zulmün kalelerine
licede yürüyor yeni yaşam çizgisine
nerede umutların, nerede insanlık..
duhokta mı Hewlêr demi zaxoda mı..
katili insan saymayan bir inançla,
kobanede dağıtırken allahsızlar allah adına
rojavada gözleri, salkım saçak elleri
çocuklar büyüyüvermişti gözlerinden..
ezidi çocuklar ölürken susuzluktan,
annesiz-babasız
iki aylık lorin bebeğin uykusunda
gözlerim, aklım, yüreğim...
filistin filistin gazze gazze diye ağlayan
ve türkmenler ölüyor diye rabiacıların,
şengaldeki soykırıma sessizliği
tırmalıyor kulaklarımı.
vicdan hangi dilde lal olur hewal..
şengal dağlarının çöl sıcağında
kadınlar, çocuklar ve yaşlılar can pazarı..!
açlık ve susuzluk pusuda,
bebeğini gömerken bir ana yüreği
yırtıyor yüreğimi çığlık çığlığa..
şu ağustos sıcağında
ne zaman suya uzansa elim,
şengalde susuzluktan ölen çocuklar düşer aklıma
utançtan terler gözlerim..!
bebeğini gömerken toprağa, yaşama yürürken bir ana...
tutulur ayaklarım, tutuklanır yaşam.
Hasan Karaşahin
24 ağustos 2014
Şiirimi seçkiye layık gören seçki kuruluna ve sayfamı onurlandıran tüm dostlara teşekkür ediyorum...
5.0
100% (53)