keyif mi bıraktılar abi
her yer
her şey bomboş gibi içimiz dışımız yara bere
ve martı sesleri gibi çocuk çığlıkları


çok güzeldi belki duygularıma tercüman
duyarlı yüreğine binlerce selam olsun

keşke sesli olsaydı ağabey...


saygımla hep
hürmetlerimle

ben uludere için şiir yazmıştım o gün,
ve en aşağılık insanlar üşüştüler şiire.
bu adam ne diyor, neyi anlatmak istiyor demeden hem de.

sonra başladılar mahsum sivil insanların hunharca katledişleri üzerinden vatan millet sakarya demeye,
vicdanları belki de başka bir şey diyordu ama onlar örümcek beyinlerinden çıkan küfrü saldılar dışarıya.
vicdanları belki de oydu,
kim bilir.

mahsum insanlar doğuda öldüğünde gözleri kör kulakları sağır olanlar, batıda bir evin yanışına ah vah etmeleri o kadar ahmakça ki.
bunu insanların yemeyeceğini bilip yaptıklarına inanmaya çalıştıkları gibi.
sonra afyonkarahisarda 25 asker cayır cayır yandı,
bir tarafım uludereye ağlamaklıydı, bir tarafım bu ahmaklarla uğraşarak yıprandı, bir tarafım da bu mahsum evlatlara yandı.
üç tarafım anlayacağınız yaralarla çevriliydi.

neyse sözün kısası ustam,
dile getirdiğinle ya yücelirsin ya da alçalırsın
sen bir basamak daha yücelrken kalbimde,
sana sonsuz saygımı ve minnettarlığımı sunuyorum.

Allah senden ve senin gibi vicdanına hesap vermekten korkmayan insanlardan bin kez razı olsun.


Şiirle...