bu gece heybemi dolduruyorum ey mahallemin yaşlı hastalığı

uğramam sokaklarına günün
almam yanıma kara kaşlı yalnızlığımı
ve hayalimi doldurup bir avucu
tanrıya yollarım
hangi gün okur bilmem
sizin tanrınız

ama benim tanrım
ol dedi mi
ham kokan yüzüm ile
uçar şu derviş sakallı yollar

yemin ediyorum sabır taşına
bir daha üstünde yürümeyecek saçlarım
dans eden bir yoksul görmeyecek
çünkü en son dans etmeyi Modiglianiye bıraktım

bırakmakla iyi mi ettim bilmiyorum
ölüler çok ağlarmış bunu da duydum
yoksa kiri nereye akacak bütün mezarlığın

oysa tanrım yıkamışsın
bunu sevdim
ama tanrım ben öpülmek için
attım denize sesimi
kovboylar ve amerika daha gelmemişti
bir de şu ağlamamış kadınlar
dökülmemişti gözlerimden


affet tanrım
ben bir çocukları
bir de annemi sevdim

Merve Taşçı