bütün bir yalnızlığa el veriyorum
elverişli toprak gibi yeşile

mahzun bir kız tutuyorum kendime
sürekli şarkı söylüyor dudaklarıma
kulağımın pasını Allaha şikayet ediyorum
bir küçük çocuk olup
Allahla konuşuyorum
bir bengal kaplanıyla yaşıyorum
bir goril
bir sırtlan
bir zebrayla yaşıyorum sürekli
balıklar isyan ediyor
ağzım pi harfine bürünüyor

asidik yaşıyorum sanki görsen asitle bazı
tanıyacaksın
insanlar kimyayı haş iki o zannediyor
belki ben de bir şey zannediyorum

yanımda secdeye varıyor hinduların tanrısı
tutup kaldırıyorum
bir başkası daha varıyor
tutup onu da kaldırıyorum
şimşek çakıyor bir tanrı daha
üşeniyorum
zeki insanların inanma duygusuna el uzatıyorum
elim kırılıyor
bir battaniyeye sarılıyorum
büyüyor
masalsı bir beyaz çıkarıyorum dişimden

ben daha üç günlüğüm

daha başka neler diyorum

insanlar beni ne zannediyor

kirlenmiş şairleri çölde arıyorlar
Allahım diyorum
iyi ki şair değilim




ben başka iyi ki insan değilim
iyi ki iki çocuk annesi ve dinsiz değilim
ben başka allahım
iyi ki deli değilim

Allahım diyorum
ben aslında yeşili severim ama
cenazem bol acılı olsun
yeşil örtüler seriyorlar benimki örtüsüz olsun


ben bir de iyi ki vejeteryan değilim

Allahım diyorum
göğü yarattın iyi ki
yoksa annemi göremezdim
annem bir bulut gibi güzel şimdi
melekleri yıkıyor

ama allahım diyorum
iyi ki ölmedim



çünkü toprağın sesi güzel değil...

Merve Taşçı