payıma düşen ellerinin sıcaklığı ve
düşlerinmiş
anladım

şimdi uzanıp denize doğru
izliyorsundur gökyüzünü
sana aynalar çiziyordur başkaları
gözlerinden bahsedip
öpüyordur dudaklarını

bunları düşünmek istemiyorum
kendimle karşılaştırmak hele
hiç

avuçlarına gül bahçesi kurduğum zamanları kıskanıyorum
şimdi üzerine inşaat yapacak bıyıklı adamlar
nasıl izin verirsin yalnızım

aslında bakıyorum da
ben boynunu öpmeden evvel
koklardım uzunca
cennetin sekizinci kapısı açılırdı
bütün huriler adını taşımış da
ayaklarıma kadar getirmişler

nasıl haset duymuşum gör,
ismini taşımasından başkasının
gör demiyorum elbet
şimdi açarsın da gözlerini
kıllı bir herife denk gelirsin diye korkuyorum
tenine bir yudum şarap gözüyle bakar diye korkuyorum

üstelik elbisen güzeldir
gerdanına ağzımı yerleştirip
annem olman için öptüm seni

eğer şimdi giymişsen dantelli bir elbise
karşına entelektüel bir adam fışkırır da
göğsünden öper seni

ben anne olmandan öpmüşken
kirli bir akşamı yakar baktığımız sema

saçlarını salmışsındır bilirim
öyle bir kuş yuvasına benzemez
özgürce yüzümü sürerdim
dağıtıp saçlarına yüreğimi

şimdi tırnakları yeşil bir adam gelir de
pasaklı aşkını bulaştırır saçlarına
dağınıklığımı topla kaldıysa eğer
gecelere uzanan...


oysa yalnızım severim seni hala
şimdi bir başkası diz çöker de kalbine
kahrolur, gülerim
çünkü gülmek ile eş tuttum seni yalnızım
şimdi gülersin de bir başkası da güler
üstelik güzelliğini dudağında bırakır
kahrolur gülerim

gülmek gizli ağlayışlar barındırır yalnızım
oysa
benim yalnızlığım da sensin

Merve Taşçı