(saclarinin kivrimlariyla tutundugun bu hayata birakilmis kucuk bir notun olsun istedim sadece...)


Uzerime giydirilmis bir beden buyuk bu hayati ve dudaklarima emanet tutturulmus gulumsememi de alarak yanima, gidiyorum.
Karanliga kesilmis koridor tarafi bir biletle,
Olu ruhlar ulkesine...

Herkes kacisirken buyuk adimlarla sacak alti sevislere,
Gogun gogsunden saganaklari topluyordum.

Yalnizdim.
Boynumdan sokup atarken ellerini,
Taneleri yere dokulen inci kolye caresizligi gibi dagildi sehrin yagmur oncesi toprak kokulu sokaklarina umutlarim...

Makyaji yuzunden akan palyacoydum oysa.
Mutluluk maskesi ardina gizlenmis bir omrun bileklerindeki intihar iziydim.
Isigini geride birakip geceye yururken onumde uzayan golgem gibi terkediyorum bu sehri.

Tedaviye karsilik vermeyen bir hasta gibi hani.
Fisimin cekilmesi an meselesi...

Cihat KIRDAR
yirmi iki nisan iki bin on iki