Bazen kendimi ufka dalarken yakaliyorum.
Omzumdan durtuyorum uyanmak icin.
Coktandir basimi kaldirmadim.
Govdesine agir gelen yeminlerden dondum.
Ahmakislatanlara tutuldum.
Yine..

Sen gozlerimdeki dalginliga acikli hikayeler yaziyordun.
Ketum bir yalnizligin tenindeki dikis izleri gibi kendi oykumuze cinayetler dusuyordun.
Satir aralarina illegal telkinler eklerken,
karanlik gibi zihnimi ele geciren bu seyin adina ask diyordun.
Yapma diyordum.
Yapma!
Perde kapandiginda mikrofon dusecek ellerimden.
Dizlerimin ustune cokecegim.
Alnina birakilacak bir veda busem yok henuz.
Dudaginda zehriyle kendi cehenneminin finalini yapan romeoyum ben..

Yakama zorla ilistirilmis ipek bir mendil gibi kayip gidiyordu uzerimden.
Bende herkesin uzerinde durdugu gibi durmuyordu iste.
Yakismiyordu ask bana.

Cihat KIRDAR
12 Mayis Yil bilmem kac...