saşlarımı sabınnadım
tıraş olayın derkene
ciletinen barna(ğı)mı do(ğ)radım
favilimi düzeldeyin derkene de
şaka(ğı)mı cızdım
çenemdekinnerin haddi hesabı yok zati
bi tüy dokandıysa
orayı bi da gazıdım

ciledi de(ği)şdirdim emme
çenemin altıdakı sakalları alasıya
epey bi yüzdürmüşüyün gene de
olacağ o kadar da
gan kesilmeyoru ku
bacım seğitmiş dedeme
gandaşı buldu geldi
bi de yüzzük,
başımıza gelen bişi değildi
verdik aldık sürtdük
“ne de olsa özlemden bi hatıra” deye avındım
höyle elimin tersiynen yokladım
kokulandım,

saşlarımı darayıp-keyindim
heş bi vuk(u)at olmamış ğibi
guytu bi yere oturayın dedim
çakdırmadan gözetlerin eyicene bi
anasının dıkgatını celbetdirtmeden
son bi tefa görebilsem
ömrümü verecen
bi kimsenin uruhu duymaz deyon gafamca
bi de duymayan-bilmeyen mi ğaldı deyon
bobasından başga
o da biliyosa
ayıp ediyoz valla
ne de olsa köyümüzün adamı
de(ğil) mi ya!

evden usulcacık çıkdım
köşeyi de dönerine-dönmez pırrrr!
sığır sürmeden ğelenner
“-anan ısmarış ısmarladı”
“-bazar gamyonu ğetdi” deyollar
“-etişemessin len ne seğidiyon”
fark etdiğim mi var
duyduğumu
kelp olayın anlamayon

“-Akgulakların evin orda etişirsin”
ne bileyin kim biri
gasa mı yükletçeğmiş
hasda mı, varımış neyimiş
“-demek ağırlaş mı ğız”
“-kaş gündür eyileşememiş”
“-cığara anam cığara”
hay cığarasını

ben aynı fızınan son sürat
ülüzger ediyon etirafa
pat pat pat
tam da Solmazın köşeyi döndüm
bakdım gamyon ğediyo
benim seğitdi(ği)mi ğörenner
fıyığımı duyannar
elbirlik fıyık-ıslık ba(ğı)rışannar
gamyondakınnar
gamyonu durutdular
soluk-soluğa varıvıdım
şükür Alla(hı)ma etişdim
“şükür”ün-“sağolun”ların arasında
har soluk, biri elimden dutdu çekdi
kendimi atdım gamyona
ara-yere sığışdım yönü-geri de ossa
gamyon yörüdü
emme ben uçuyon
emme ne yalan söyleyen
herkeş beni bi ğözel süzüyo
gaşımı ğaldırıp kimseye bakamadım
mahanam anasına yakalanmayan
alayımda fuğan olması bitecik
onun saşlarını dalgalandıran yel
yüzümü okşayo ya yetiyo
es dinine yana(yı)n
onu gören gözler bana da bakıyoya
aynı havayı soluyon ya
Allahdan başga ne isterin

“-len o(ğ)lum ıçcık erken gakıvısan ya”
“hindiki ge(n)şler tembel yöbossun”
“-madem getçeğdin anan neye ısmarıç etdi”
“habarı mı varıdı bakalım bunun netce(ği)nden
“-ağşamdan deden Memet
bazara getçek filen demediydi”
“kendi biliyomuydu bakalım”
“-hinçiki ğenşler”
“-erkenden gakmaya kerasınıyollar”


her gafadan bi ses
zart-zort ,
evir-zavır
“sankı size ne el alemin işi-ğücü”
..
“kiyasımın sen müzevir
hökela adam”

işin yoğusa
herkeşe cüvab yetir
dert annat
merem deyvi
hayır Özleme ğarşı ma(h)çıp oluyo insan
emme ne Özlem
ne anası “gıık” demeyollar

birine bişiy desen
dikleşsen,
cuvap bersen
adım hökelaya çıkacak
bakarsın gene dayısının hışımına u(ğ)rarın
bişiy deel
topuğuna çıkmaycak adamlardan laf eşidecen

emme Allahı var anası hiç ağzını aşmayo
aşsa hayırlı laf etmeycek o belli
bobası da heş bişiy demeyo
adam bilme(z) mi benim neye geldiğimi
emme belki bilmeyodur durumu
adam bu yaşın,
o makamın saabı olmuş hiş bilme(z) mi
tilkinin neye dolanıp durduğunu
kendi genç olmadı mı
havas olmadı mı hiş
ne vukuatlarınan garşılaşıyo kimbilir
gosgoca memur..

haralda arkamdan yandalar
dönüp baksam,
göz-göze gelimiyiz, Özlemine(n)
ya anasıynan göz-göze gelisek
onun orda olduğunu bilmek yetiyo bana
………..
otoposları kaşda gediyo acaba savışdırsam
hööyle uzakdan,
uzakdan emme çook.. çok uzaktan
fark ettirmeden el sallasam
“gelcek seneye
bi sene var
emme ben her saniye seni düşünecen
bekleycen” dercesine
görse de görmese de
acaba şöfer mallinde miler
öyle ya mı(h)tar
yer vermişdir
ya da sıkışmışlardır

“-şükür valla eyi ğeldik
zabah ezeninden beri direkson sallayon
bazarda galacaklar parasını versin
geş galanı beklemecez haauu
sahat bir dedi mi yörürün
ona ğöre”

Alibenin ğarı yüzüme baka baka
“-musafirler ğetdi mi ğayrıı!”
“-Senget’e ğetdiler
zabahdan onnarı eletdim ğeldim
ordan ğedeceklerimiş”

“-ha sonura ğediviseler olmayo muymuş”
“-bazarçıları eletip gelip götüreyin dedim
geş galılarımış, otoposu gaçırtdırılarımış
zabah(ı)n ayazını da yeyinçe
valla gulunçlarım filen dutuldu
küre(ği)m, eğeylerim,
çinizim dutuldu ğaldı”

“-len hinci çarpılacan öte ğet”
Sidikli Sülemen
“-ne bakınıyon olum aval-aval”
…….
Karirbem
“-me asdanım madem sen geldin
anayın hu ısmarışlarını kendin al”
………..
..
…
……….
.
.
…………



RESİM için F.Polat Çelik’ e teşekkürler

DİPNOTLAR

celbetmek / cebretmek: karşıdakinin özellikle bakışlarını kendi üzerinde yoğunlaştırmaya zorlamak
zart-zort :atıp tutmak, bilgiçlik taslamak, aklının estiğini konuşmak, böbürlenmek
evir-zavır : ıvır-zıvır boş gereksiz laf kalabalığı
müzevir: laf taşıyan, ara bozucu, çok konuşan
merem / meram : asıl dert, amaç, gaye, hedef
eletmek: iletmek, ulaştırmak, götürmek
gulunç / kulunç : yel, omuz ve sırt (kürekler arası) ağrısı





ARKASI YARIN