Sesim düşer nefesime
ve seni çekerim iliklerime
kadar sessiz ve de
kimsesiz
dağ başı yanlızlıklarında


soluğun boynumda nabzımı yoklarken
Gölgen
düşer yüreğime
hecelerin kıyıya vurduğu anda


siirlerin cümle cümle
dolanır dilime
ve gözlerinde gözlerimi
ararım uzak kentten
yoklama kağıtlarına bırakılan
son vedalar gibi


ölüler şehrinden
gelen soğuk
dip notlar gibi
duvarlarımı yalar
peş peşe sıralanmıs infazı yargılar
Gece


bel/kemiğime düşen
terinin tuzuna inat
kara biberin tozu kaçar
gözlerime

Gecenin suskunluğunda tedirgin bakışlar
düşer
duvarlarıma


doğrularım ve gölgem
tek beden olmuş
dans eder yağmurun altında
iliklerine kadar işler
sırılsıklam
suyun tadında
sevdan



anlımda mahsur kalan cizgilerle
dudaklarından tutunurum gölgemin
ayakları yarı çıplak



olur olmaz yerlerde özlüyorum yine seni
sebebsizce öylece işte



artık gri olmuş tenim
yıldızlar salkım salkım
gecede
Seni soluyorum
gecenin dudaklarından
ve terinin tuzu
omuzlarımdan akıyor
bel kemiğime
usulca




eyy aşk senmiydin beni yaşayan
yoksa benmi seni
gecede yaşayan




GölGe
...