13
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1841
Okunma

Karanlıklarda kaldı ruhum
Ne bir sevgi ne de bir dost
Uzanan bir el yok uçurum kenarında
Karabasanlar sardı uykularımı
İçimde ince bir sızı
Yalnızlık mesken tutmuş ayrılmaz kapımdan
Boşa harcanmış bir ömür
Biraz mutluluk silik anılarda
Unutmak geriye dönmemek
Mümkün mü silip geçmek
Alev alev yanarken yürek
Bir hayalim vardı hiç gerçekleşmeyen
Issız bir yerde yalnızlığım ve ben
Kalabalıklarda kaybolmadan çığlığım
Özgürce haykırmak acılarımı
Kanayan yaralarımı sarmak tek başına
Yenilerini açacak kimse olmadan
Gitmek çok uzaklara
Kimsenin bulamayacağı
Kimsenin uzanamayacağı
Kimsenin seslenemeyeceği
Uzak bir hiçlikte kaybolmak
Tüm hüzünleri dertleri acıları
Çıkarken kapı arasına sıkıştırıp
Hızlı adımlar ile yürümek
Mümkün mü bir anda çekip gitmek
Kimsenin beni bulamayacağı uzaklara
Hem kim bilir
Belki
O özlemini çektiğim hiçlikte
Beni anlayan birini bulurum
Can diye sardığımda o da sarar beni
Dost olur yaralı ruhuma
Derman olur kanayan yüreğime
Camındaki can olur ….
5.0
100% (14)