31
Yorum
19
Beğeni
0,0
Puan
1627
Okunma

ortalık döküm saçım, gönlü dağınık
toz duman içindeyken baharı
bir ses bekliyormuş sisleri dağıtacak
ellerinin kelepçelerini açacak
kimbilir gül tutarmış elleri,
bana verirmiş
terör estirmiyormuş evde
bir namlu gibi çevirmiyormuş bakışlarını
gömülüyormuş kendi toprağına
akşamüstleri sefa açmıyormuş
kendi canını yakıyormuş dikeni
dalında artık açmıyormuş güller
eğri tütüyormuş bacadan dumanı
bir koltuğa tutsak edip gününü
geri çeviriyormuş takvimleri
saatlere bakmıyormuş
günü benli bir günde duruyor
o günde kalıyormuş
ne derler bilmiyorum psikologlar
kuşlar konsa pencere önüne
kuşları öldüren adam
eliyle besliyormuş!
çok konuşmayı bırakmış
bırakmış sigarayı da
yürüyüşe çıkıyormuş akşamları
her akşam demlenmiyormuş
olursa üç beş bardak çaymış içtiği
olmazsa kendisi demliyormuş
erken uyanıyormuş sabahları
açıyormuş radyoyu
ayar değiştiriyormuş durmadan
buluncaya kadar içindeki müziği
zeki müren söyleyince ağlıyor
bir demet yasemeni
beni çok arıyormuş!
18. 4. 2013 / Nazik Gülünay