___________________Birgül çocuklarını anlatır Antalya’daki
eski eşi çocuklarını doldurur
sadece bir iki kez gelmiştir büyük oğlu
küçüğü dersen hiç
Birgül’ün yüreği doludur

kendini yürüyüş diye atar sokağa
babası ardındadır
bir bekçi köpeği gibi herzaman
boğazından geçmeyen zehir, acıdır

ben de beni açarım Birgül’e
dertlerimiz ortaktır
ikimizde iki çocuk, anne, baba
derken kardeşlerin hayırsızlığı
kaçırmaları dul başımıza
ağzımızın tadını

bu günler de geçer der teselli oluruz
şu sisli nisan gibi
çocuklar evini bulur
biz yine yürürüz Birgül’le
parkın yürüyüş yolunda
o pembe pembe gülümser!

19. 4. 2013 / Nazik Gülünay
_______________________________________________


Hep böyledir işte şairler. Kendi dertleri yetmez onlara. "Varsın olsun, bir fazla, bir eksik farketmez; komşunun ,arkadaşın dostun, hatta derdi olan herkesin dertleri de eklensin bana" derler adeta. Hepsi demese de, duygu yüklü pek çok şair bir ilham kaynağı gibi yüklenmek ister toplumunun dertlerini. Bir bakıma da çok güzeldir böylesine duygulanmak. Bir toplumun dertleri bireylerince paylaşıldıkça azalır ve o toplumda mutlu , yüzü gülen insanların sayısı çoğalır. Ne kadar çok ihtiyacımız var böyle böyle bir toplum yapısına. Evet eskiden vardı bu duygu aşinalığı. Bu gün yaşanmış gibi anımsarım, aile bireylerimizin, vefatlarda, lohusalık ve hastalık durumlarında, gençlerini askere gönderen iilelerin evlerinin fasılalarla ziyaret edilip, onlara moral desteği verildiğini; gerekiyorsa, maddi ve manevi desteklerin sürekli yapıldığını. Özellile dul kadınların özenle korunup kollandığını, yetim kalmışlara, yetim kalmanın, yalnızlığın yıkıntılarının hissettirilmeyişini, hep görüp yaşadım. Keşke bunların hepsi geçmişte kalan ve hüzünle hatırlanan, yaşanmışlıklar olmasa, günümüzde de devam ettirilebilseydi, sanırım bu denli ağır bunalımların ve ümitsizliklerin içinde çırpınıyor olmayacaktı toplumumuz, yegen - yeğen insanlarımız.

Yine güzeldi şiirinizin konusu. Ben Nisan günlerini severim grimsi ve sisli havasına rağmen. O sisli griliklere aldırmadan insana hep tebessümle bakar, çiçek açmış her ağaç, filizlenmiş her dal.

Esenlik ve mutluluk dileklerimle kutlayıp selamlıyorum Nazik Gülünay şairim sizi. Kemal Polat