AYNA

Kırılıyor bütün duygularım gözlerimin önünde

Kayıp gidiyor hayallerim birer birer

Ellerimi uzatsam beni de alıp götürecek bu ayna

Çığlıklar atsam sesim gidecek arkasından



Bir rüzgâra kapılmış gibi kaybediyorum herşeyi

Talan olmuş hislerim her tarafa

Toplamaya çalışsam çarpacak beni bu ayna

Gölgemi uzatsam çıplak kalacağım ortada



Liğme liğme ayrılıyor ruhum bedenimden

Elbisesiz kalan vücudum üşümeye başlıyor

Ağlamaya başlasam gülecek bana bu ayna

Koşmaya yeltensem ayaklarım uçacak



Sabırsızca kan döküyor içimde kalbim

Ciğerlerim greve başlamış krizden

Cümle kurmaya başlasam sövecek bana bu ayna

Başımı kaldırsam her taraf kapkara



Yerlere serilmiş sevgim korkusundan

Saçlarım hızlıca ağarıyor

Engel olamak istesem kesecek beni bu ayna

Çare istesem kimse yok yanımda



Kurumuş boğazım dönmüyor bile dilim

Yerden toprak kokusu geliyor

Bir damla su istesem mezarımı kazacak bu ayna

Üzerine yürüsem şeytanları toplar başıma



Kapanıyor kirpiklerim sükûnet içerisinde

Uykum geliyor yavaş yavaş

Yere öylece bir uzansam su dökecek bana bu ayna

Ve hemen uykuya dalsam fatiha okur mu acaba ruhuma…





CEMAL ULU