Yokluğunda Varlığımla Hasbıhal...




Sanma ki güneş doğar, bir daha da üstüme
Sen gittin ya küçüğüm, bulutlarla bezendim
Yağmur oldun gözümde, rüzgârların peşinden
Karanlığın koynunda yol ararken kendime


Mum ışığında yandım, yıldızlara bakarak
Sustum, tüm acıları senden gelmiş sayarak
Güle kavuşmak arzu, dikenlere basarak
Koşturdum sonu gelmez bahçende yalınayak
Koşturdum, ovaları, denizleri aşarak


Yankısıydım vadilerin ve yansıma sularda
Feryat, figan şu ahlar, hüzünle yüklü çehre
Gölge oldum cüceydim,
Her baktığın duvarda…
Bir hayal eskilerden, başı önde hayal/et


Şu alaca karanlık, şu hiç bitmeyen gece
Ve şarkılar… Kimsesiz, dudaklardan dökülen
Bendeki seni bana anlatan o şarkılar…
Bestesiz ve de güftesiz…
Toprağın altı gibi, gizemli ve de sessiz


Anladım, yokluğunda;
Gözlerinmiş meğerse; ay ışığıyla, güneş
Ve göz kapaklarınmış, şu bahsedilen perde
Kapattın… Bitti her şey,
Ne aynada yansımam ne tabiat ne eşya
Yalnız senli zamandan bir fotoğraf var yerde


Sonrası elim cepte, diğerinde sigara
İzliyorum…
Ve dinliyorum…
Sokak lambalarının etrafında uçuşan
Pervaneler… Bir ışık uğruna her gün ölüme koşan
Fısıldıyorlar bana; küçücük sözcüklerle
‘Sevgili uğruna ölmezse insan,
Aşkı tarif için bulunmaz lisan’

Birbirinden güzel serbest nazım dizeleri, zengin bir şiir olmuş vurguları ve betimlemeleriyle şairini kutluyorum.Puanım tam.Yunus diyarından selamlar.