çocukluğumu kaybettiğim yerde arıyorum beni..
ama nereye atsam elimi
ısırgan otları
yakıyor yüreğimi...

Yürümek







/
Yaşamın yürümek olduğuna karar verdim.

Zamanın dönüyor olmasını,
Yolların uzayıp gitmesini sembolleştirmiyorum artık

Hiçbir düşünmemin içerisine de almıyorum onları.
Çünkü faydasız ve gereğinden fazla körebe bir durumdalar.

Hayatın tüm fiili "yürümek"
Her hareketin sebebi ve neticesi de ancak yürümek.

Yürüyor nefeslerimiz
İçimize ve dışımıza doğru.

Gözlerimiz her şeklin,
her rengin üzerinde yürüyor.

Ellerimiz yürüyor.
Sabah kahvaltısı, diğer yemek saatleri,
Sonra yine yeni gelen sabahın kahvaltısı.
Her şey yürüyor.

Yürümezse bu düzen,
işler de yürümüyor.

Hiç kimse ve hiçbir şey yürümezse,
Aynalar seyirler bayramlar da yürüyemeyecek.

Durmalar olmayacak bir defa.
Yürümeden anlatılamayan bir hikayetin canlı gösterimi
Hayatlarımız.
Şikayetlerimiz.

Denemelerimiz
Dene(n)melerimiz
Aldanmalarımız
Alda(na)mamalarımız.

Bazen aldanmak ve avunmak istiyorum
Bu yürümenin bir yerinde,
Artık hiçbir şeyin farkında olmamayı diliyorum.

Anladıkça
daha ağır ve büyük ayaklarla yürüyormuşum gibi geliyor

hiçbir şarkı göğsüme kuşları kondurmuyor o zaman
sesler testere gibi içimi kesiyor
acısına feryad etmek yine Kalbime düşüyor.

Yanmak, ateşin yürüyüşü
Yağmur, damlanın

İçin için tükenmek neyin yürüyüşü ise!
Bir daire üzerinde döngümüzün hapsindeyiz.

Hayatlarımız dönerek yürüyen bir sema’da
Çizili bir daire düşünmeyelim ama

boşlukta hayali bir çember misali hayat
Adımlarımız sabit birer nokta

Nokta nokta yürüyüşlerimizle döngümüzü yazıyoruz.
Hemen ardımızda siliniyor ama her şey.

Aslında sabit birer noktanın dansının
Tek karelik figürlerinde salınıyoruz.

Sallanıyoruz sallanıyoruz
Başımız döndükçe ayaklarımıza bakmaktan vazgeçiyoruz.

Gözü kapalı dans etseydim diyorum bazen
Hangi duyu’mun başı dönmezdi acaba,
Her şey öldüğünde en sona kalacak olan o çünkü,
Biliyorum
Ama yine de hala bulamıyorum.
/


15 Nisan
Soyut bir alanın içerisinde dönüp durmak
dönmek hızına bağlı olarak ısınmak ve artık yanmak

"kendim"
Ey KENDİM! Neredesin?
sana gelmeliyim. Ama yoksun.



Hayat işte böyle, zaman su gibi akarken insanoğlunun yaşantısıda devam ediyor, bazen güzelliklerle bazende mutsuzca
yürüyoruz ve yol devam ediyor anlamlı idi dizeleriniz şiirinizi kutluyorum.Yunus diyarından selamlar.

güzeldi bi o kadarda anlamlı..kutlarım..
selamlar..

Sallanıyoruz sallanıyoruz
Başımız döndükçe ayaklarımıza bakmaktan vazgeçiyoruz.

Gözü kapalı dans etseydim diyorum bazen
Hangi duyu’mun başı dönmezdi acaba,
Her şey öldüğünde en sona kalacak olan o çünkü,
Biliyorum
Ama yine de hala bulamıyorum.
/


15 Nisan
Soyut bir alanın içerisinde dönüp durmak
dönmek hızına bağlı olarak ısınmak ve artık yanmak

"kendim"
Ey KENDİM! Neredesin?
sana gelmeliyim. Ama yoksun.



Çok güzeldi anlatım üstadım severek okudum,
Yüreğin kalemin daim olsun
Saygılar selamlar........

Esas olan eylemlerimiz sonucu olumlu yönde mesafe almaktır.
Umutlarınız her daim var olsun.
Kutlarım.

yazan hisseden yüreğes elam olsun saygımla

duygularının karmaşıklığında kendi dünyası ile anlamlı bir söyleşi güzelliğinde şiir.
Dursakta yürüyen iki şey var; zaman...ve yürüyen hayat.
bizler peşine takılmış gidiyoruz...
anlamlı bir eser.tebrik ederim.

Yürümek,yürümek ve yorulmak...
Ama hala umut var:) KALEMİNİZ DİNLENMESİN...

tebrik ederim yine herzamanki gibi güzel bir eser yayınlamışsın ...kaleminiz daim olsun