/
Yakub’un gözleri kadar ağlamadı hiçbirgöz
Gönlündeki ayrılığa gözlerini feda etmedi hiç kimse
Dağlar ardı yollardan sevda kokusu almadı
Bir gömleğe bir can feda etmedi.



/
Kendi’m için dinliyorum tüm müzikleri.
Herkes sadece kendisinin nedeni
ve kendi kendisinin neticesi imiş madem,
daima kendimizleyiz o halde.

Etrafımda yüzen sayısız balıklara benziyor düşünceler
Ve havada uçan kanatları her tarafıma çarpan kuşlara.
Anladım artık sanırım, herkes külkedisi
Bir fark var yalnız
Herkesin saati farklı zamanlara kurulu.

Tüm farklı uyanışlar ve silkinişlerde aslına dönüyor resimler
Suretler hızla deviniyor kendi içinde.
Ama herkes de tam olarak kendisiyle.
Kim diyorsa ki, ben de bir şey var
Yokluğuna, yoksunluğuna inat bir ispat sevdası
Canını cananda görme kavgası
Anlarım ki hiçbir delil kafi değil bu yalana şehadet etmeye

Varlık yokluk yanılsamalarının düzensizliği hayat
Düzensizliklerin dalgalı dansı yaşanan her şey
Rakkaseler sayılamayacak kadar çok zannetsek bile,
Her biri aynı fiyakalı ıslığın tek nağmesi.

Bu bestenin başı yok, sonu gelmeyecek
Nefes ne zaman nefes oldu,
ne zaman sese döndü,
ses hangi aralıkta besteye durdu

Varlık sahası hangi evreleri döne döne kendisinde yoğurdu
Anladım ki iş ve fiil dediklerimiz, ne oldu nede bitti
Bütüne bütün olarak bakmaya çalışmak daha kolay
Parçalar ve cüzler temsil yeteneğinde yetersiz

Anlamak lazım ise ve anlamaya bir yol bulunmalı ise
O ancak nefesi, sesi,hayatı,tüm varlığı bütünleyebilmekle olacak.
Yani ben kötüyüm ve bir iyilik var karşımda meselesi değil bu.
Ne iyi var ne kötü

Ve ne de seyretmek,

Ancak yaşamak var ki,
Tüm isimler ve sıfatlar,fiiller hepside sadece bir yaşayış.
Seyretmiyor Rabbimiz kendisini,
O yaşıyor ansız,zamansız,mekansız,sınırsız,ve sonsuz
Yaşadığını sonsuz parçalardan sonsuz çeşitten zevk edebilmek O’nun ilmi ve kudreti
Ve biz sadece o ilim ve kudretin

Yaşam kovanı peteğindeki sayısız gözlerinden birileri olarak varsayımsal unsurlarız
Ne iyiyiz ne kötüyüz
Ne güzel ne çirkin
Sadece dilenilenleriz, murad edilmiş olanlar.
Tüm gerçeklik algımız Hayat nakışını nakşeden Usta’nın sınırsız sonsuz marifeti gereği,
Biz öyle bir yokluk ile yokuz ki;
Bunu ancak ölüm anlatabilirdi, o da zaten bu sebeple var.
Evveli yada ahirinde tüm hayatlar Hayat verenin Hayatı.
Üzülmeyelim, hiç silinmeyecek bir izdüşümüz
Yokluğumuzda kendimizi var sanmamızın bile bir mükafatı var,
Evrende tek bir harf bile mevcutluk algısına düşürüldükten sonra silinmediğine göre
Ne yok olacağız
Ne silineceğiz kayıttan
Şımarmayalım ama,
Çünkü; Biz Tanrı değiliz.

/
27 Mart 2013

Tüm resimlerden, paylaşılamayan suretlerden
cisim isim ve fiillerden geçtim

Ressama diktim gözümü
Kİ; zaten göz de O’nun, görülenlerde.

Korkmamanın çaresi, sevmekmiş.
İlanen duyurulur.