/
Bulutsuz berrak sessizce
gökten yağarcasına ağlamak istiyorum.

Ne rüzgar, ne bulut,
ne yağmur öncesi karanlığı olmadan,
Apaçık güneşli havada,
gökten usul usul iner gibi ağlamak istiyorum.

Mevsim Nisan’a dönecek diye belki,
Belkide Nisan’ın bile getiremediği baharlara inadımdan.

İnsan acıdan ağlarsa şiddeti göğü sarar
sevinçten ağlarsa toprak suya kanar.

Gülmenin fazlası ağlamaya dönerse
yüzümün adresi karışır,
kimse bulamaz artık beni.

Eğer istersem yalan gülümsemeleri
gözkamaştırıcı yalan mutlulukları asabilirim yüzüme

ama ağlıyorsam
ağlıyorsam..

Gözyaşının nazına sözü geçmez kimsenin,
çünkü masumiyet ağlatır insanı.
çaresizlik birde.
Kirlendikçe kalbimiz kurak topraklar kadar kabuklaşır içimiz.

Gözyaşıyla ölçülüyor bu yüzden
gözlerimin kalbimle olan mesafesi,

yüzünde çiçekler açsın diye ağlamaz insan,
kalbinde yaşayanlar ölmesin diye ağlar ama.

İnsanız, biraz Nisyan’ız,
Bazen Nisan Yağmuruyuz.

Hem günahkar olan,hem tevbeye yönelen,
Kuruyup kuruyup, RAHMET’e avuç açanız.
Her ne edersek edelim dönüp dolaşıp "Rabbim" diyeniz.

/

Herşeye küsmek istiyorum,
karatahtaya ne yazdıysam bunca zaman,
tüm tebeşir izlerini silip atmak hayatımdan.
ve işittiğim her sesi,
en çokda dilleriyle cezalandıranlarınkileri.
/

14 Mart 2013