gari “söz vahtında açılı(r)” derler
işde böyle bi bayram günü
..
Hesne Gelin,
beni gayfadan ça(ğı)rdı
sırtına o Şabanı da ebişdirmiş
“-len çocuuuk bura bak bii”
..?
“sana deyo o(ğ)lum baksene”
..
“sana bişi decen emme”
…
“-mücüdemi isderin bak! Ha
..
ona ğöre,
…
demedin deme”
..

Özlemden bi habar,
el gadar kıyat parçası da olsa
mekdup mu varıdı acaba
gayfadağı cemi cümle ahali
bana bakışıyo
“-buyur gellaba” dedim
..
“mücüden mücüde osun”

içimde bi kürpüldeme
soluğum daşdı valla
yonusa Özlemi
“bana isdeyvicekler mi”,
demek ebece(ği)zim,
emmimgile demiş ha!
hadi hayırlısıyna(n)

olum memed!..
“Alla(hı)n en sevgili gulu”
“Alla(hı)n en deliğannı gulu”
“Alla(hı)n en talihli gulu”
“Alla(hı)n bitecik gulu”

“-Özlem sizin evde” dedi,
.!
o an uçu, bu hepisinden daha
mühimidi valla
hayal edebileceğimden
çok çok fazla bişiy

yani isdemişler isdememişler
vermişler, vermemişler
mektubu almış almamış
garşılık vermiş vermemiş
gönnü bendeymiş değilimiş
hiş birinin hiş bi ehemmiyeti yok o an itibarı ile
ta o gadar

şükür!

bin kere şükür









Resim Hesne Yenge



ARKASI YARIN