Uzaktan seyredince, aman pek de şekerler
Bir ipte bin bir cambaz, keklik gibi sekerler

Perdedeki kuklaya dut göstersen susar da
Suflör usta olunca tekerleme tekerler

İstikbal göklerde ya, aşağı insin diye
Yılmadan usanmadan alttan direk çekerler

Onların lügatinde ayrıştırmak yok, ama
“Ben”i “biz” yapanların iflahını sökerler

Haylaz talebeleri bir tutabilmek için
Fakülte kapısına profesör dikerler

Söz ile anlamayan o malum odakların
E- Anlayın diyerek, kulağını bükerler

Yurdu kurtarsın diye, vatan evlatlarını
Tankları, toplarıyla sokaklara dökerler

Onlar bilir düşmanın nerden gireceğini
Bursa, İzmir, Adana, İstanbul’a çökerler

Çok yoğunlar çok yoğun bir değil ki işleri
Sabah güneşi yakar, akşam yıldız ekerler

Kalıbına bakınca adam görülseler de
Bilen bilir bunları, bilen bilir ne “ker”ler

O gün gelecek elbet, motor taşa vurunca
Fır fır boşa dönecek, askıdaki tekerler.