KAVUŞMALAR...


gülizar kokusuna dalar rüzgar
fırtınada salınır derin suskunluk
boynu bükük gül
bir derede bir kamış dinlenir
dere akar taş yosun tutar
deminde bir dergahın gizeminde...


solgun ay aşar tepeden ayağında çarık
duldasında yükü ağır bir aşk
sığmaz göğe nefes
derin bir hasretten düşen düşler
derin bir bekleyiştir dergahın kapısında


Heyhat aç kollarını aşk dervişin gelişine
eriyin yüksek tepeler
meczupun gözlerinde
kızıl şafağın rengi düşmüş bir kere goncaya...



bilinmez bir sancının yankısıdır
güneş aya dokunduğunda
yanar ortalık kül olur kelimeler
ot toprağa ilişik
su gibi aziz bir sevdadır bu


ey erenler siz de müsade buyurun
dağlar yol ormanlar halı kesilsin şimdilik
kavuşmanın eşiğinde kuyuların derinliğinde
bırakın sulansın kuruyan çorak gönüller
bir neyin şahitliğinde
derin sessizlik varsın karışsın derelere....


kapı eşiğinde bir kuru ekmek bir kase çorba
varsın kalsın nefsin terbiyesinde
tepsi doysun kaşık içsin varsın
ama bölmesin üç beş lokma suskun duran bu söyleşiyi...


deniz bardağa sığsın
sürahi dolusu sözler derya kesilsin iki neferin bakışında
Yaradan aşkına giden yolda
ezber bozan bir ibadetin Hakka giden yolunda...
şimdi derin nefes çeksin aziz ney
vurulsun tamburalar
raksında derin bir ibadetin sevgisinde...



bir gece vakti RUMİce
ya da bırakalım kavursun ŞEMS kuyuları
Heyhat dönsün işte o zaman özlem hayatın eteğinde...