0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1079
Okunma
ölüm yatağında can veriyorum
caddeler boylanırken sevmeli demiştin hatırlıyor musun ?
kavaklar uzarken
mevsimlerden habersiz
kan kokusu sinmiş yastığıma şimdi
verem sinmiş de
derdi bulunmaz
uyku tutmaz
ben bir aciz sancıdayım hercai
güçlü durmaktan yıkılmış.../
kırdım zaman ile boğuşurken gençliğimi
içim ziyan
yanıyor içim
geceler için
gündüzler kararmış kararsızlığımda
gözümü deşiyorum eşiklerden bakarak
sen
ve sana benzer bir hayal durur kapımda belki
nefeste sen
her seste sen belki
ben beklerim
sen gel yeter ki.../
keş yatağında sen diyorum
patlar yüreğimdeki ağır tahribin
vurulur sevdanın eşi
yolum yakındır
son cıgaramı sararken
gözüm eşikte
zor olur belki o yarin gelişi
ben ölüyorum
ama unutma
sen yine de gel yeter ki.../
İ.Y.L.Ç.N
