insanlığa sunulmuş hayat,

benim hayatım,sizin hayatınız,hepimizin hayatı
yaşam felsefemiz,amaçlarımız,
hayattan isteklerimiz,
mutlu bir yuva.bir ev
bahçesinde yavrularımız koşan,
yavrularımızın sevinçleriyle sevinir,
üzüntüleriyle üzülür,
ve akıp giden zamanı fark etmeyiz bile
el ayak çekilince derin düşünceler
sarar beynimizi,benliğimizi
ben bunları yaşayamadım ki
ben çocukluğum da ,
ben gençliğimde ,bu tür duyguları
YAŞAMADIM Kİ!!!
bi boşluk doğar önceleri içinizde,
sonra beyninizde yer etmeye başlar,
sağlımız, sıhatimiz,yerindedir,
şükür de ederiz elbet.
dünya güzel ,yaşamak güzel deriz.
telafi etmeliyim boşluğumu
yaşamadığım o masum çocuksu
duyguları der ve kendimizi
farklı boyutlardan geçerken görürüz
yenilen diğimizin farkına varırız.
yenilenirsin...
hayatın sadece,koşullu,şartlı,
üzerimize yüklenmiş illaki yapılması
zorunlu olmadığı işlerle yükümlü
olmadığımı fark ederiz ( kimilerimiz)
soyutlarız kendimizi,rutin hayattan
efektler katarız kademelerine
renklendirmek için güncel liğimizi
çevre mizede yansıtmaya ,çalışırız
kimi zaman
denilir ki-
sen nasıl bir kraktersin,
sen nasıl bir vurdum duymazsın,
sen ne geniş insan oldun denir
bense cevaben ( nasıl görüyorsanız öyleyim)..sessiz çığlık...nry.....