0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1003
Okunma
Üşüyen kelimeleri ellerinde ,ellerinden soğuk
Bir türlü aklına gelmeyen mutluluk,buzdan soğuk
Anlamlı ve anlamsız bir kaç parça umut
Büyüyen sorularında kayboldu sokaktaki çocuk.
Zaman zaman güldü,çoğu zaman ağladı.
Yarınlara gülerek bakıp,birşeylere inandı
Hiç bir şey istemeyi bilemedi hayattan.
Tamamladı yokluğunu çaldıklarıyla varlığından.
Bir umut ışığı doğmasa da ufukta
Düşünemedi hiç geride bıraktıklarına
İnandığı her şeyden karşılıksızca.
Borçlandı içindeki çocuğa hesapsızca.
Bulut oldu ağladı,ırmak oldu çağladı
Bazen kar,bazen tufan,bazen borandı
Yüreği sıcacıktı,gözleri kanlı
Tek isteği belki de sıcacık bir çorbaydı.
Siyah taşın yumuşaklığına sarılınca
Karanfiller sardı onu usulca
Düşlerinde yol alırken kuşlarca
Yeniden doğdu o çocuk kayıp yıldızlarca.
Yüksel Beyocaktan
