1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1110
Okunma
yaşama sevincini kaybetmişti
çığlık çığlığa koşardı rüyalarında
aynalarda büyür yollarda küçülürdü
dev bir labirentin içinde arıyordu
yaşama sevincini oltayla
balıkçı değildi ama rakı balık yapardı
ilkyaz geceleri baharlık gömleğiyle
keyiflenirse bir türkü mırıldanırdı
içinde yaşama sevinci olan
öldü bir gün adam koşarken delice
rüyaydı uyanamadı
nasıl bilirdiniz dedi iyi bilirdik dediler
yakın olmayanları
kimsesizdi belki çaresizdi
kimsesizlerin neden yaşama sevinci olsun ki
ölülerden ne farkı vardı ki zaten
ölülerin de yaşama sevinci yok ki
ölümü yadırgamadı
çığlık çığlığa susarak gitti
baharlık gömleğini bir kimsesize
vereceklerinden habersiz
5.0
100% (1)