karanlığı parçalayamazsın gözlerinle
karanlık karanlıktır
karanlıkta seçemezsin gözün yaşını
karanlık yalnızlıktır
ne ölümdür ne bitimdir
ne başlangıç
ne de ortasıdır gecenin
nefesin kesilir varsa aşk acısı
baba acısı
hiç yok olmaz herkesin bir derdi vardır
söylesene be adam paylaş
bak sana okkalı bir karanlık
sigara paketi de burada bak
haydi anlat adam durma
susma


al beni ısıt ellerimi dizlerinin arasına koy
gökyüzünden yıldız düşürürüm sana
bırakma tut elimi
anlatacağım ama elimi bırakma şu kamyon da bir geçsin caddeden
tozunu katsın karanlığa
ne acıdır bana kalan ne yalnızlık
ben karanlıkta kötü olurum korkarım karanlıktan
tek derdim budur
basit bir adamım ben
senin gibi afili cümleler kuramam elbet karanlığa
kim kurtarır beni karanlıktan sen kurtarır mısın
dedem öldü bir gün sabaha karşı
her yer kapkaranlık dedem bembeyazdı
ölüm karanlıkta da gelir
kim kaçıyor zaten ölümden ben sadece
dedemin sabaha karşı öldüğünü hiç unutamam hepsi bu
ben basit bir adamım karanlıktan korkarım
ekmeği dilimlemem elimle bölerim
ben basit bir adamım seni çok severim
ama yazamam sayfalarca
yazsam da yamuk yazarım zaten
sabaha karşı seni tam yine burada öpmek isterim
gözlerimle karanlığı parçalarım belki böylece