Kasımın hazanında bir yağmur damlası yüreğim
Suskunluğum bir kır menekşesi kadar asil
Gönlüne figan düşmüş bir serçe naifliğinde
Zaman bir buğu gelinciğin gölgesinde
Gecelerinde düşlediğim sabahlarda
Son kez ağladım belki
Gözyaşlarım döküldükçe ömür kışı yaşarken
Gece okşadı dağınık saçlarımı
Ben de bilmiyorum
Şiirler sevdalıydı
Giden zamanların ardından.

Koyu bir vakti şimdi zamanın
Hüzün anılarım geçmiş bahar sokaklarında
Gülün renginde yanıyor ateş
Zorun hükmünde duygular şaşkın
Güneş donmuş,bulutlar ağlıyor
Yıldızlar terketmiş mehtabı birer birer
Bir gül yaprağı içine gömdüğü kendi çığlığında
Ömür bir adımlık düş
Hayat bu işte bir var bir yok
Zaman tünelinin çarkında
Gece öptü yüreğimi
Ben de bilmiyorum
Şarkılar sevdalıydı
Giden zamanların ardından.

Umutlar bahar renginde şimdi al,yeşil
Mavi bir kuş avuçlarımda
Çok kısa mutluluklardan belki
Ömrüm kısalıyor sanki
Gözlerime yapışıyor mor menekşelerin düşleri
Sonbahar gülüşlerimi alıp kaçıyor
Hüzünler bir dudak lekesi
Umudun haresinde
Bir avuç mavinin gizinde sevda türküleri
Rengi değişti nergislerin, güllerin
Gece sardı gözlerimi
Ben de bilmiyorum
Özlemler sevdalıydı
Giden zamanların ardından.

Firari bir hüzün girdabında şimdi masum sevinçler
Çocukluğumun kırçıl hatıralarında yüreğim
Gözlerimde bin yıldız
Mavi bir düşün tam ortasında dilsiz hayallerim
Ay süslenmiş,
Özlemlerine sarınmış gece
Bak
Bir yaban gülü yeşermiş
Bu yağmurlu şubat gecesinde
Kardelen aşık olmuş en utangaç haliyle güneşine
Rengarenk gök kuşağına saklanan çocukluğum
İpek böceği sabrında
Yağan hazana inat,sevgi koksun diye baharlar
Gece tuttu ellerimi
Ben de bilmiyorum
Ömürler sevdalıydı
Giden zamanların ardından.

Yüksel Beyocaktan