kutsanmış bir nehir ömrümden çalınan
bir damlasına muhtaç yüreğim
yağan kar taneleri kadar ayrı ellerim
karışır durur denizlere

kimse bilmez ömrümü
en kuytu köşelerimde yalnızlık
en kuytu kutsanmışlarımda

çocukluğum çelinmiş bir akılda saklı
çelinmiş masum bir yürekte
ah benim yüreğim
dingin bir kış gecesi gibi soğuk
ve fırtınalı bir gemi gibi batık

rüzgar, o rüzgar nice gemileri aldı
nice gemiler yarıldı ortasından
bir hayatın
ben hiç bilmezdim öylesini
öylesi de benlik değildi

kim sağ çıktı geceden gündüze o vakit
yaralı ve paramparça biraz.

ben diyorum sizlere ben
kuytulardan köşelerden
kulak verin sesime
rüzgarlarda saklı sesime kulak verin

bırakın aşk yollarında yitirdiğiniz sevgilerinizi
rahat verin onlara
bırakın masalları, çocuk değiliz
bulduğunuz her sevgiye kucak açın
açın ellerinizi
her damlasını yüzünüze sürün
sürün her zerresini

kimi sevgiler çünkü
kalıcı olmak isterler. ykpkrs
(Marx’ın dediği gibi sevgide bencil olmamak gerekir.)