asi ruhuma isyan bayrağını diktim
anarşist bir mülteci kadar dokunaklısın
saç, sakal, üstüm başım
içerim kadar viran değil inan

harabeliklerden kaçmış ayak parmaklarım
nasırına vura vura
ezberlettim adım adım yolunu onlara

dinsin istedim sızım bir an
soluklandım gölgesinde çınarın
kırılmış dallarıyla
meydan okumuştu koskoca yıllara

sonra alıp fikrimi çaldım kuytu bir köşeye
terk ettim uzun bir süre
dönüp baktım ardından
fikrimdi beni benden alan

dar sokaklarında hayatın
yol haritam olmadan dolaştım
asi ruhuma isyan bayrağını diktim
kızıl renkte, dalgalandı hürriyetimde

soluksuz romanların kahramanları oluverdim
hem yendim hem yenildim
anarşist yanımın mültecisiydin

hücre duvarlarımın çeperlerinde
parmaklıklara sarılı umudum
ve polis baskısında çocukluğum
bırakın beni

anarşist ruhuma dokunan son mülteci
al bu deniz kıyısından beni
...ykp...