YOLCULUĞA ÇIKTIM

çıktım bir yola sade önüme bakarak yürüyorum
fark ediyorum ki, yürüyen ayaklarım
benliğimi yok, ben yokum,
geri dönüyorum,benliğiimi de alıyorum

gökyüzüne bakıyorum
mavinin güzeliğini, fark ediyorum
nasılda güzelmiş,
başımı kaldırıp da görmemişim ki
güzelliğini fark edebiliyim

yürüyorum ,yürüyorum,
uzun zaman ayaklarım yorulana kadar
yürüdüm ,bi anda kendimi
çiçeklerin arasında buldum
renk renk,mis kokulu çiçekler
demet , demet topladım

kuçağıma aldığım ,arasına sevgimide kattım
yolculuguma devam ediyorum,
karşıma çıkan ,insanlara
renkli ,arasına sevgide koydugum çiçeklerimi
sunuyorum,çok mutluyumdum ki !

kimi kırıp atıyor hunharca
kimi uzun, uzun ne ifade ediyor ki
bu diye düşünüyor,
kimi çiçek tutmasını bile bilmiyor ,
artık elimde çiçek kalmadı,

ben yoluma devam ediyorum
yüreğimde sevgimle,
kulağımda doğanın sesiyle,
ruhumda ilahi aşkla,
güzeli verenin güzelliği,
bitmeyeceğine inanarak,
yoluma yolculuğuma son deme kadar devam ediyorum.....sessiz çığlık..nry demirtaş.....