.



“-belki bilisindir
belki bilmezsindir
ya(hu)t da unudmuşundur
emme ben hiş bi zaman unutmadım
bizimo(ğ)lan”
..
bizim çobanıkana o şerefsiz,
dutmuş emmimin garısını gaçırmış,
isan “ekmek yediği gaba” sıçar mı
elinden ekmek yediğin garıya yan bakılı mı
emme böyle şeyler oluyomuş demek
başına gelmeyen ne bilsin
Allah can düşmanıma gösdermesin

o zamannar atda da,
itde de, avratda da
keramet varıdı
kimin aklına geli(r)
evinden yallanan köpek
namısa yan baksın hı?
emme akla gelmeyen başa geliyomuş

Allahın onaracağı, bobam esgerde,
ben beş altı yaşlarında emme var emme yoğun
Miyeser gellebam da
yedi köyün gözeli hani
ta öyle gabadayıydı

üç o(ğ)lan bi de bobaları
zopalaya döğe-çarpa
guşağındaki altınnarı tolun kapı arkasına gömüp
üsdünü sıvayollar bi ğözel de
aşırıvırıyollar Akşe(h)er yüzüne
Sarı Ağalar öyleynen ağğa oldular işdee
önüşden baya bildiğin onun bunun çobanıykana
"ağa" deye nam saldılar Gaziri’ye

dedem hankı birine yansın,
üsdüne üstlük
bobam da esgerden dönmedi mi
gambır-gambır üsdüne gari
gaymakam göya sulf etdi
n(ih)ayet emmimin o(ğ)luna onnardan bi gız verdiler
gerçi hani içimiz de almadı getti
“sarı gelin”i
emme zavallının ne suçu-günahı varıdı
o da yandı emmim de
Emmimin Melit de




ARKASI YARIN