…
“-sen öyle san Ismayııll..
Ismayıl maşşallaahh hâlâ o sabi çocuksun,
hâlâ o sef oğlan, “atasız”ıdım
asıl onnarı ben ıvgalar,
seni avkalatdırıdım,
çelme dakdırtdırıdım
değilise oyuna almazdım kı onnarı da
efradım etmezdim ya da
onnar başına gelceği göze alamazdılar
….

ne hinidim ya..
Allah Allah hinciii, ben döğsem;
anana, gellabama garşı ayıp olcag ya
ben has-öz döğdürüdüm,
eseltmen şu eniği..deye
..
neçeden sonura, ortaya çıkar,
bi görükürdüm onnara,
o değilden bi het hüt eder
görüküvürü(r)düm
güya ben gurtarmış oludum seni
onnar gaçarlarıdı
sonura benden
“eferim”i alırlarıdı”

“-olsun canım ne önemi var şimdi”
“-öyle deme Ismayııll
…
öyle deme hinci
vizdanımı ezme
sana az yımırta çaldırmadım
ebengilin holluğundan
az garpız kelek,
onun bunun tarlasından
..
yeyceğimden mi.. ya-ah
kimi hedef aldım
çetem senidin evelallah
kendini ispadlaycan deye,
can paralardın
..
az benim uçu cam gırmadın
az gonu gonşuya zarar vermedin
ıramatlık boban az zıyan ödemedi
az zopa yemedin
benim yüzümden”

bi de ben atasız olunşa
ne de olsa adı üsdünde “dulgarı çocuğu”
ebem anam “üst ayağa galkallardı”
biri, eyatlı bişii deyvise
ortalığı birbirine gatarlardı
şargadaydım annacan

nakıslığımı, gellabam eyi bilirdi
dulgarı çocukluğumu, serseriliğimi,
bana bişiy deyemezdi..
naçar olmadı gene seni döğerdi..”
“-valla bana gıda gibi gelirdi”

“-neytsem yanımdan aralaşmazdın”
“-öyle vallahi
ama onlar benim en birinci hikayelerim
anlatırdım da çocuklar inanmazdı
çok aksiydim, şımarığıdım
“dayak arsızıydım” diye”

“-ne nakısı …
valla baya bildiğin melaike gibi bi çocuğudun da
gel velakin emme ben var ya
şeytana papbasını ters keydiren ben
ipin ucu puştun elinde hani
başına olmadık işler getirdim
olanca zılgıdı yer, gene yanımda alıdın soluğu ”

“-geldi geçti, yel gibi
sanki daha dün gibi
çocukluk,.. varsın olsun yine de pek güzeldi..
Allah bin kere razı olsun”

“-geldi geşdi deği(l) valla deldi geşdi Ismayıl..
hankını geri getirebilirsin hinci..
hankıynan halallaşabilisin ki
hanklını halal edersin ki
sen etsen Allah gabil eder mi ki”
..
“bir değil bin katından helal olsun abi”
“-öyle deme Ismayıııll
az iş getirmedim başına
mekdepde gopretifciydim ya
herkesden parasını aldıklarımı seni aldı deye
hesabına borç yazar,
bi de belletmene şikat ederdim,
bobacazın geli,
bile bile öderdi”


az galemini çalıp, sağa sola atmadım
gonu-gonşunun, az camını gırdırtmadım sana
bizim ahırı sana kürütdürüdüm
gaçan topu sana getirtdiridim
erkeğsen getme”
…

“-çoğ akıllı, çok şanslı
çoğ uslu bi çocuğudun
sana beg eziyet etdim!
hakgını halal et, bizimo(ğ)lan
varısaaa sana taha bi bokis vurduğum
bi şamar atdığım vaki değildir..
emme ıvga verip seni beg avkalatdım
gardaşıımmm”

“-anan bili(r)di her münafıklığımı da
neyyesini bildiği uçu belki ses etmezdi
ıramatlıg beg eyiydi
bek severdi beni
asla yüzüne gülmesem de
anamdan fazla titrerdi üsdüme
….

neye dersen
neye biliyon mu,..
anam affetmedi gellabamı
“gelleba deme huna” deridi
oyusa elinden ne geli(r)di
Allahın bi(r) garibanı
..
gariban gellabam
herkes bilirdi garibannığını
bilird de isine gelen vicdanı olan haline acır
ben gibi vicdanı olmayan işine gelmeyenner dee
duşman kesilirdi zavallıya

aah ahh gariban gellabamm
bi kendi bilirdi çektiklerini bir Allah
onun seçimi değil di ki böyle hayat
üç aşşa beş yokarı, böyleydi köyde hayat

seçme şansı olmadı ki hiç zaten
doğduğumuz günden beri
başkalarının seçimlerini yaşadık o sen ben…
anan istemese de bobanı
gurulundan asaletinden,
asla kimseye “halim hu” demedi
etiraz etmedi

keşkem bu ğadar eyi olmasaydı keşke
bi tefa bile gahretmedi hayatını zından edennere
dedene, bana, Hacı’ya
boynumu bükdü, boynu bükük gelleba
gariban gellaba..
gellebaam






NOT: resim için Cöbe Halilin kızı Sn Rukiye Hocanım’a teşekkürler
ARKASI YARIN