Kül ile öldüm
bab-ı esrarın refikasında
kul olamadım
nur-u ziya sokağı aldanışlarında

mezarlıkta değil, bahasus yaşarken
dizlerimden dörde bölündüm
gah bilendim var olmaya
gah bulandım vecd tozuna

şad etti dostlar, kahretti ayrılıklar
sürurun her lahzası
tutundu aynı bentten fevk-i ala sancılar
ah yar, tarumara esbap oldu ehli kun bi zar

Küle kul, kuma secde, avuç içi gözde
tin tene aşık, gönül bimar

saydım, racife’m gençlik
vardım, radife’m serde hiçlik
serdim, alem hikaye
yaşadım, yenildim nefsime

ne kül bab
ne nur ömre ab
erişir hakikate turab

bildim, bir ildim, dehre serildim
Halep mizanda
haşir sofrasında Mehdi erine tahayyül
Peygambere salavat gül
İsa’yla deccalı lut’de gördü bülbül

sarp dağlara firak eylemiş levvame
tırnağında bu hikaye
hadisi bildim, hadiseden çıktım kendime
euzu, eksik insan her dilde

gayret edip susmalıyım
on dem de Hak
on üç ayette bilinir
göz mü O’na çevrilir
Kehf’de kıtmir misali
her derde ’la havle’ çekilir


.