Bakma bana öyle...
Söndürme sessiz çığlıklarımı, düğümlenmesin boğazımda
Feryatlarımın eteğinden dökülüyorum gizlice
Görmüyor musun?
Gecenin gözyaşlarını siliyorum
Anlamsız bir özlem kokuyorum bu aralar
Yenilmişliğimi seyrediyorum gecenin fecre çalan koynunda
Ve
Düşlerimin süliyetinde kayboluyorum
Görmüyor musun?


Kaç hasretin rengi söküldü gözlerinden
En siyah tarafından dökülüyorum
Kumdan yapılmış tek gözlü odamda nöbetim var yine
Biri beşe ekliyorum, bekliyorum;
Bir mucize bekliyorum.
Ya da yağlı bir ilmiğin ucunda sallanan eceli
Öyle halsizim ki bu aralar adım atmaya mecalsiz
Bedenimi nasıl taşıyorum, şaşıyorum.
Tüm şiirleri sana yakıştırıyorum
Bir ucu sevda türküsü
Diğer yanı özlem tütüyor.
İki ucu yanık mendil misali
Bohçalıyorum yüreğime
Meçhule yol alıyor ayaklarım.
Hükümsüz
Tutsaklığım, kaç fecre sığar bilmiyorum.!

Bakma işte;
Buz kesmiş bedenim
Çok üşüyor bu aralar
Isıt ellerimi biraz yalnızlığım
Her gün biraz daha ölüyorum.
Kendimi sokaklara vuruyorum
Çılgın kalabalıklarına karışıyorum bu şehrin
Kendimle yürüyorum,
Geceye düşen ayak seslerim bana eşlik eden
Ve siliniyor kulaklarımdan farkında olmadan
Topuk seslerim…

Bakma bana öyle
Tek şaşkını benim bu kent’in işte
Seni çok seviyorum bu aralar
Sanma yalnızlığın korkusu bunlar
Belki ölümün ayak seslerini duyuşumdan
Kim bilir
Azrail’in soğuk nefesi ensemde
Sen görmüyorsun.!

Güzel bir sürprizle şiirimi yorumu ile onure eden can bacım Seyide CİNALOĞLU DOYRAN Hanımefendiye TEŞEKKÜRLERİMLE....İyiki varsın kardeşim ve benim can bacımsın....

İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”