Güneşin bakıra çalındığı gökyüzünden
Artık sevdaya uçmuyor turnalar
Ruhumun sevda kokan dehlizinde biriktirdiğim kırmızı karanfiller
Boynu bükük durdu tomurcuğa ve kurumaya terk edildiler
Oysa gönül tarlamdan sunduğum gülleri ne çok ta sevmiştin
Daha o günlerde kurutup saklamaktı en güzel hevesin
Bilmezdim bir yırtıcı kedinin param parça edeceğini
Ve bilmezdim benden çok sevileceğini…
Oysa kaç vakittir sana saklamıştım nadaslanmış toprağımı
Yedi veren güller ekecektik
Ve kokusunda sarhoş girecektik
İki bin otuza.
Heyhat.!
Güneşin bakıra çaldığı gökyüzünden
Uçmaya korkuyor artık turnalar
Kanatlarında taşıdığı gururun mahcubiyetinde
Ölüme koşuyorlar.!!!
Aşka susamış dudaklarında kalan bir yudum anıya hürmeten
Bir yudum su bile almıyorlar derya denizden
Kim bilir belki aşkın büyüsü bozulacak
Korkusu.
Hadi turnalar
Aşka hürmetim var
Bende sevdim bir zamanlar…!

İbrahim ALTIKULAÇ
“Senin Uğruna”