Aynı markadan iki paket sigara gibi duruyordu aşk
Metal tabakalarda umut
Sırayla yaktım sen, ben ve ben için.
Yüzümü gülüşünün ciddiyetine astım
içimden faili meçhul düşler geçti
içimden kendi cenazesine ağlayan bir duvar,
duvara ağlayan bir çocuk,
çocuk olmak isteyen bir adam,
bunun çelişkisine gülen bir kadın geçti


Yalnız kalabalıklar anladı beni
ve yenildiğimi anladığımda
yalnız kalabalıklar sevdi beni
başımı yasladığım kabalabık göğüsleri
şefkatli elleriyle okşarlarken alnımın çizgilerini
yalnız sevdim güz düşkünü hayalini.

gözümün görmediği ancak
ilmek ilmek boğazlandığım insalar
ille de birşey anlatsın diye değil
bu ses
bu yüz

küfrümü manşet geçti kuzeyden gelen soğuk adamlar
aynı an’da kırılan dileğimi yokladılar
avuçlarıma sürgün düşüşüne kan ağlayıp gülen şairler
suratıma tükürdüler, ellerinde hiçlikler.



...