Ruhum yorgun ruhum bitkin
ve/de güçsüz
damağıma yapışan
hüznün karası
yokluğuna teslim olan ben
yürüyorum yürümek buysa
...

Solumda sonsuz bir yara
ta şuramda derinliklerimde ki
saklım...
Ahirliğim
sebebim
sen bende ne yıkımlar yaşattığını
biliyor musun?
nasıl bir
göçük altında kaldığımı
bir suçlu gibi
nasıl bir bedel
ödediğimi
biliyor musun?
______
ismim düşmüş
soğuk kaldırım taşlarına

sevdamın elleri
kalmış boşluğuna saplı
halde
ayrılıktan kalma gözyaşı düşmüş
nasibime
sancılı kelimelerim
kanamış senelerce
kan içinde
artı
kırmızı çok yakıştı
gözlerime
senden sonra
...
Gecesi soğuk hasretinle üşürken,
Sana titreyen yüreğim,
Yorgun hayatımın çaresizliğine ölürüm.
Başı, sonu yok hayatın,
Bir gelsen, bir gülsen,
Bir dokunsan, akacak, taşacak,
Gözlerimden tümcelerim.
Hiç bir güneş ısıtmaz artık,
Üşüyen düşlerimi,
ve ben,
sende deliler gibi hoyratça
sevmeyi, özgürlüğü,
Bir o kadarda
Tutsaklığı yaşadım.
Ha... bir(de)
Aşkın korundan doğumlar yaşayarak,
Harlı yanmayı öğrendim.

Rasim Yılmaz