Ense kökümden sarıyor buz gibi bir fırtına üşümüyorum
Tanımadığım bir dolu insan sesleri rıhtımda duyuyorum


Yağmur bulutları tehditkar simsiyah yok hayır korkmuyorum
Fırtınalar sonrası dev dalgalar sadece kendime sığınıyorum



Karanlıklar içinde soğuk ıslığını çalıyor olsada günlerce rüzgar
Her hücremi himayesine almış bir sıcaklık hala bedenimi sarar


Simsiyah gecede avuçlarımın içerisine sıcacık dualarım akar
Şu yağmurlu fırtınada oysa ne ay nede parlayan yıldızlar var


Sabah çoktan ışıdı hala bıkmayan inatçı rüzgar şu camları döver
Sürüklenirken bir yerlere kuru ağaç dalları bazen yaşama benzer



Kalbin ibrelerin de ritim tutturan zaman sadece onunla imiş meğer
Buz fırtınalı karlı dağlarımın çağırdığı güneş birden saçlarıma değer..


YAŞAM VAR OLDUKÇA
RÜZGAR BUZ GİBİ 
SOĞUKLARI SAVURSA DA 
GÜNEŞ VAR AY VAR YILDIZLAR VAR
YAŞAM ŞU ÖMRÜN HER SAYFASINDA
BİR ŞEYLER YAZAR..


yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam ile.......