Şefkatin en yumuşacık en affedici ana gibi hala sarar kolları
Koskoca gemi denizleri yarıp bulacak illa o muhteşem kıyıları



Gücün azmin karargahı bu yer ezer ufaltır öğütür korkuları
Boşluklarda uzanırken el ışıklar yollar kalmaz ürküten soruları



Siyah kör bir boşluğun içinde yaşanır mı sanılır şimdi onsuz ?
Kontrolünü kaybetmiş freni patlamış araba olur o an yönsüz



Çaresizlik parça parça huzur güven mutluluk mücadelesi sonsuz
Ferahlık gelirken köpük köpüğe yıkar şu dualar sanmam umutsuz



Ruh genç dinç öyle güçlü ki kırar paslı hançeri şu maddi alemde
Altın dolu küp sunsalar değişilmez nur kanatlı kutsal meleğinde


Ey ferahlığın sessizliğin nurun ışığı tek sensizlik korkudur bende
En ince kılcal damarlarımda akar sın kararsa bile şu şehirlerde..








yine kayıp sayfalarım işte
şiir kıyısından akan yaşam ile..........



....................son,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,