’’Göç’’ başlatıyorum kalbine, ben aşık ve sefil yolcuyum
Neredesin huzurum? Kalmadı dermanım, yorgunum
Elini uzat ki temizleyebileyim kalbimde ki yosunu
Kaybettim yolumu, sevmedim yokluğunu, kurtar beni, tutup kolumu

Tırnaklarımla kazıdım bu aşkı gönüle, bitmesi kolay değil
Olay yanında olmak değil, uzaktan sevmek olay seni
Ama sen yinede gel! Çöl sıcak, güneş yakar
Alnımdan düşüp avuçlarımda solar terim..

Kara’ya aşık olmuştur balık, olta bahane
Lakin aşka giderken gelir ölüm ve sefalet
Bende böyle seviyorum seni
Engelleri göremeyecek kadar kör ve başıma vurmuş cehalet

Elbet kavuşacağız sonunda tükense de gücüm
Şarap olmadan aşığa teselli veremez bağdaki üzüm
Ben aşk sarhoşu sen elimden düşmeyen şarabım
İki damla daha ol, dudaklarımdan süzül

Gülüşünde Cennet saklı, beni bırakıyo aklım
Bu kadar aşık iken sana uzak olmam hak mı?
Yokluğundan büyük bir darbe aldım
Yaşıyorum ama günlerdir sadece yarı baygın

Melekleri kıskandıran güzelliğin neden beni böyle üzer ki?
Mecnun duymuş beni der ’’benden daha çok seven kim?’’
Küçük bir filizdi, şimdi koca çınar sevgim, sevgilim
Gönüle aşk tohumu atmayan toplar kin!..

Yaşarım yokluk içinde sen eğer yok olmaksan
Yok olmazsam ben, bu aşkı yok olmaz say
Yok olmazsa aşkım, ben zaten yok olmam da,
Sen ben de hep olucaksın, hiç olmasan da

Dokunsan ağlarım ama sen yeter ki dokun
Bir yağmur yağdı ve silindi gitti kokun
Gitmesen! Oynasak seninle ufacık bir oyun
Sen çoban olsan, ben peşinden ayrılmayan bir koyun

Sen teslim etmezsin beni kurtlara, bilirim
Ben yakalansam da gelirim, tekrar dirilip
Tekrar tutmanı bekleyen ellerim var
Taze demlenmiş çayım, paylaşılmayı bekleyen simitim

Ey yâr gel artık, kırma ’’dinlenme teklifimi’’
Koş gel çay kaybetmeden demini
Çayı bahane eder gönül
Ama sen gel özledim muhabbetini