Dokuz ocak bu gün bakınca takvime anladım
Dokuz gün kalmış nasipse kırkını devirmeye
Dokuzu dokuz ile toplamadan da anladım
Dokuz gün kalmış nasipse kırk biri çevirmeye

Savruldum yıllar yılı toprağında vatanımın
Yetmedi bu savruluş yâd illerde de dolaştım
İbret ile okudum tarihini vatanımın
Bildiğim tüm lisanlarla insanımla kaynaştım

Aşk adına neyim varsa yaşadım birer birer
Sırlı suretim benimle kara toprağa gider
Durmaz dillerim günahıma daim tövbe eder
Canım dediklerim bile bir gün beni terk eder

Zaman bu geçip gidiyor sancılar çektirerek
Neşter neşter üstüne bir derde bin ah ederek
Nasıl dayanıyorsa dayanıyor buna yürek
Yazayım desen yılları tonla kelime gerek

Düşünüyorum bazen neden geldim ki dünyaya
Uydum mu kanuna nizama kalmadım hiç yaya
Tefekkür ile bakınca yeryüzünde kimyaya
Ulaşmak zor değil yaradılışta ki manaya

Derdime dermanım gözüyle bakınca şöyle
Geçip gidiyor günler hızla öyle yahut böyle
Şifa olmuyor tabipler yarama merhemiyle
Mevlam bilir ki verir layıkımı hikmetiyle

Aşarım günleri haftaları hızla geçer zamanım
İki erkek bir kızımla tamamlarım zamanım
Vatanıma milletime hayırlısı emanım
Her dem dileğim budur senden yüce yaradanım

Tuttum buyruğun sıratı müstakime bağlandım
Bazen yaya bazen atlı sokaklarda dolandım
Bakmadan şu endamıma birde hacca yollandım
Lebbek deyip tavafta her dem affına inandım

Muhasebe içinde ömrümü sürer giderim
Bendeyim gülen yüze hoş sözü beklerim
Neyleyeyim dünyadan bir garip geldim giderim
Kırk bir kere maşallah ile dergahından göçerim