Canân’ın canı canım gaftır yanında
Can canân’a rükû eder, gönl hanında
Cürm ettim boynumu, parmakların kanıyla
Sağımda solumdayken katipler.. İçimdesin alınma.

Can’ın canânı canım laf tutar mı?
Canân affa teslim etti varlığı, et yanar mı?
Lafza etmem sükuta layığım, dil susarmı?
Dört yanım adınla kaplıyken, arzuhâl nâr mı?

Toz toprağım, tozum yıkanacak, topraktayım
Soğuk bir musalla sırtımdan verdi soğuğu, ak alın
Ne saçın günahkar eder seni ne sakalın
Cehennemde de sakallılar var, unutma, Hak yakın.

Sımsıkı giyin, ay ısı saçmaz, o da ecîr’dir
Mükafat sinendeki mola, gözlerimdeki fecirdi
Mekr ettin, lakin alışkınım kinine bil
Bilinmez denklemlerin içinde, bilinmez kesirdin.
(içimde)

Karşımda pîr isin karşında nâdan
Nefesinden bir soluk pîr eder beni, handan
Ocak’ta sobamsın, haziransa nardan
Dört mevsim, demleniyorum, yürek har’dan.

Özlem vadisinden katreledim tadını, mübarek
Bir baktığı gözle bin yaktı gönlü, pır pır hanem
Lâl, geveze gönlüm geveze dilindir bir tek
Can canan’da canan can’da saklı demet, sanem.