SALAKÇA ŞİİRLER/İM....



Tırnak uçlarında uçurum
Girerken arasına zaman
Toprak kokulu sevda dolar ara…sıra
Kahverengi bir akşamın gecesinde
Günceler tutulur
Şafak bekleyen gözlerin ertesi düşlerinde

Sancılı gecelerin şarkıları sarkar sokaklara
Buz sarkığı bir nakarat
Eski sevmeler üşür mevsimlerin ocağında
Tüter buram buram
Titreyen ağaçların çıplak dallarında
Üşür tüm yollar…

Yankılanır lal kesilen suskunluk
Gün batımı yağarken kar
Akar nehirler buğulu camların gerisinden
Anlamsızca kelimeler dökülür
Şairlerin son nefesi şiirlerinde ölür gece gündüz…

…

Hüznün damıtılan kelimeleri kalır
Alınan hatıralar resmedilir
Redifli yada redifsiz serbestçe
Aşka dair tüm şiirler gelmese bu kadar üstüme
Bu kadar vurulmayacaktım kara gecelere

Alın…
Alın/terimi...

Alnımdan vurmasın bu türküler beni
Ya da
Kelepçe bağlamasın
Bu salak şiirlerim bileklerime…

Hele de özlem dolmuşken
Kum karıştırmayın bulanık dalgalarıma
Yakamoz düşlerim çarşaf kadar durgunken…

Ne aya
Ne aylara
Ne kar döken yanlarıma
Neme lazım bu düz dizeler…

Sıradan…
Ardına bakmadan…
Giderken bir ayrılık…
Kırmızı karanfiller ritüel olur
Kavuşmaların mavi dalgaları beyaz köpüklüyken
Kışlara kalmış aşklar kışlarken bir yanımda
Hep yarım kalırdı bu salak şiirlerim ben gibi….