Ruhumda bin bir fırtına
Kopmaya hazır bekliyor
Sensizlik ciğerime saplandı
Bir türlü çıkmak bilmiyor

Denizin dibine batmış
Bir gemi şimdi ümidim
Sevda çiçeğim boyun bükmüş
Dalları kırılmış... Ağlar sevincim

Bitti artık her şey,
Ayrılıyoruz bak!
Gözlerimiz nemli kaldı
Yaşamanın hadi gel de keyfine bak.

Dertliyim, kederliyim
Kanar durmadan gülüm
Hasret pranga vurmuş gözlerime,
Gayrı sönmez külüm.

Umudum hançerlendi
Dilim suskunluğa kilitlendi
Anahtarını dudaklarında bıraktım
Kumlar denizde şekillendi.

Çözemez hiç kimse gönlümdeki düğümü
Ellerin uzak bana, yoksun çünkü
Bu acı nasıl, beni bırakıp gider
Yalnızlık kaderimmiş, öldüremem ölümü.

Gül kokan rüzgarlar saçlarımı kanatır
Ucu sivri ayrılık, benzimi sarartır.
Yağmur yağar bulutlara,
Güneş bile sensiz ufkumu karartır.

Mersin - 03.04.2004
Kaynak: Aşkı Unutan Adam, Sayfa 49

Hüseyin Özbay